慕嫡
慕嫡最新章节：
杨云帆拄着拐杖，拖着自己的瘸腿，一步一步艰难的山道上盘旋着
隆隆罡风狂卷而起，化为一股冲天而起的飓风，一卷之下，将半空中的黑云轻易撕裂搅碎
但无论他如何努力，也摆脱不了那种困倦的状态
只是一次交手，它就意识到，自己打不过杨云帆
两者之前的差距在大家看来，云泥之别
心中一动乾坤之眼运转而起看去……
“我在城外那座山上，给你们半个时辰……”说了一句之后，碧玉飞车青光一闪，便消失在了花园之内
胖子伸手比了比翡翠，感叹道：“嚯，这狗东西吃什么长的，长出这么大的个子
吃过斋饭后，大雨逐渐停息，庙庵中一片昏暗寂静
一道道青光飞射而出，却是一杆杆青色阵旗，落在密室各处，很快张开一层厚厚青色光幕，正是上次的青色禁制
慕嫡解读：
yáng yún fān zhǔ zhe guǎi zhàng ， tuō zhe zì jǐ de qué tuǐ ， yí bù yí bù jiān nán de shān dào shàng pán xuán zhe
lóng lóng gāng fēng kuáng juǎn ér qǐ ， huà wèi yī gǔ chōng tiān ér qǐ de jù fēng ， yī juàn zhī xià ， jiāng bàn kōng zhōng de hēi yún qīng yì sī liè jiǎo suì
dàn wú lùn tā rú hé nǔ lì ， yě bǎi tuō bù liǎo nà zhǒng kùn juàn de zhuàng tài
zhǐ shì yī cì jiāo shǒu ， tā jiù yì shí dào ， zì jǐ dǎ bù guò yáng yún fān
liǎng zhě zhī qián de chā jù zài dà jiā kàn lái ， yún ní zhī bié
xīn zhōng yī dòng qián kūn zhī yǎn yùn zhuàn ér qǐ kàn qù ……
“ wǒ zài chéng wài nà zuò shān shàng ， gěi nǐ men bàn gè shí chén ……” shuō le yī jù zhī hòu ， bì yù fēi chē qīng guāng yī shǎn ， biàn xiāo shī zài le huā yuán zhī nèi
pàng zi shēn shǒu bǐ le bǐ fěi cuì ， gǎn tàn dào ：“ huò ， zhè gǒu dōng xī chī shén me zhǎng de ， zhǎng chū zhè me dà de gè zi
chī guò zhāi fàn hòu ， dà yǔ zhú jiàn tíng xī ， miào ān zhōng yī piàn hūn àn jì jìng
yī dào dào qīng guāng fēi shè ér chū ， què shì yī gān gān qīng sè zhèn qí ， luò zài mì shì gè chù ， hěn kuài zhāng kāi yī céng hòu hòu qīng sè guāng mù ， zhèng shì shàng cì de qīng sè jìn zhì
